سازه های جداسازی شده واقع در نواحی نزدیک به گسل به دلیل پدیده تشدید ناشی از نزدیکی پریود آنها با پریود پالس های زلزله حوزه نزدیک عموما رفتار دینامیکی نامطلوبی دارند و استفاده از آنها را به مخاطره می اندازد. برای این منظور در این مقاله ابتدا به بررسی اثر مولفه موازی و عمود بر گسل بر رفتار سازه های جداسازی شده در زلزله حوزه نزدیک پرداخته می شود. نتایج نشان می دهد بخش عمده ای از پاسخ جداگر مربوط به مولفه عمود بر گسل می باشد و مولفه موازی گسل از اهمیت کمی برخوردار می باشد. در بخش بعدی تاثیر خصوصیات زلزله حوزه نزدیک نظیر نسبت حداکثر سرعت به حداکثر شتاب، میزان انرژی ورودی و..... و همچنین تاثیر مشخصات سازه ای جداگرها نظیر میرایی، نسبت نیروی تسلیم جداگر به وزن سازه، سختی اولیه به سختی ثانویه جداگر و ... بر عملکرد سازه جداسازی شده مورد بررسی قرار گرفته است. نتیجه تحقیقات نشان می دهد برای پارامترهای ذکر شده مقادیر بهینه ای وجود دارد که پاسخ دینامیکی سیستم جداسازی شده به حداقل مقدار خود می رسند و این مقادیر بهینه تعیین شده اند. برای مقایسه رفتار دینامیکی سازه های جداسازی شده و سازه های جداسازی نشده، یک پل سه دهانه برای زلزله حوزه نزدیک و دور مورد مطالعه قرار گرفته است و مقادیر برش پایه و دیریفت با یکدیگر مقایسه شده است. مطابق نتایج مقایر پاسخ در زلزله حوزه نزدیک به مراتب بیشتر از زلزله حوزه دور می باشد. در بخش پایانی استفاده از سیستم های الحاقی به عنوان راهکاری مناسب برای کنترل رفتار نامطلوب سازه های جداسازی شده در زلزله حوزه نزدیک ارائه شده است. بر طبق نتایج با افزایش میرایی میراگر ویسکوز تغییرشکل های بزرگ جداساز و شتاب زیاد طبقات در زلزله حوزه نزدیک به مقدار قابل توجهی کاهش می یابد.

سیستم های جداسازی به عنوان یکی از روش های موثر و معمول برای کاهش خسارات انواع سازه ها از جمله مخازن ذخیره مایعات شناخته شده است. با این وجود، این نوع سازه های جداسازی شده تحت تحریکات پالس گونه و پریود بلند زلزله های حوزه نزدیک گسل، در معرض آسیب های احتمالی هستند. هدف از این تحقیق ارزیابی پارامتریک و جامع پاسخ لرزه ای مخازن ذخیره مایعات جداسازی شده با سیستم آونگ اصطکاکی (FPS) تحت تحریکات پالس گونه می باشد. برای این منظور ابتدا مخازن جداسازی شده با مدل های مکانیکی معادل شبیه سازی شده و سپس آنالیز دینامیکی غیرخطی آن ها تحت چنین تحریکاتی انجام می شود. تاثیر متغیرهای مهم پالس های ورودی و سیستم جداسازی مانند دامنه پالس، پریود پالس، تعداد پالس، پریود جداسازی، ضریب اصطکاک جداسازی و نیز تاثیر نسبت ابعادی مخزن ارزیابی می شود. نتایج حاصله بیانگر این است که با اضافه کردن سیستم جداسازی، می توان پاسخ های لرزه ای مخازن را تحت تحریکات پالس گونه معادل زلزله های حوزه نزدیک گسل در محدوده مطلوبی کنترل کرد. همچنین مشاهده شد که جابجایی قایم سطح آزاد سیال با توجه به بالا بودن زمان تناوب نوسانی تحت تاثیر تحریکات با پریود بلند است؛ درصورتی که لنگر واژگونی مخزن تحت تاثیر و تشدید پالس های با پریود نزدیک به پریود جداساز هستند. با تغییر مشخصه های سیستم جداسازی مخزن و مشاهده تاثیر آن ها در حداکثر پاسخ های در نظر گرفته شده، توصیه هایی برای انتخاب مناسب آن ها در مجاورت گسل های فعال صورت گرفت.

به دلیل کاربرد گسترده مواد پلیمری، لازم است مدلی ساختاری وابسته به نرخ کرنش برای پیش بینی رفتار مکانیکی وابسته به نرخ کرنش این دسته از مواد ارائه شود. در این تحقیق، ابتدا مدل ساختاری دینامیکی تعمیم یافته بر اساس نتایج آزمایشگاهی برای پلیمرهای مختلف ارائه شده است. بدین منظور نتایج آزمایشی پلیمرهای گرما سخت و گرمانرم مختلف مورد استفاده قرار گرفته است تا مدل فوق ارزیابی گردد. این مدل شامل سه بخش است، که بخش اول برای پیش بینی رفتار الاستیک پلیمرهای مختلف ارائه شده است. ضمنا، مدل در بخش دوم رفتار غیرخطی پلیمرها را با اصلاح مدل ساختاری جانسون-کوک پیش بینی می کند. همچنین در بخش سوم، مدل حاضر استحکام نهایی پلیمر را پیش بینی می کند. در ادامه با ترکیب مناسب مدل ساختاری دینامیکی تعمیم یافته حاضر و مدل مایکرومکانیکی پلاستیسیته هوانگ، رفتار برشی کامپوزیت تک جهته شیشه/اپوکسی پیش بینی می شود. مدل فوق که مدل دینامیکی ساختاری-مایکرومکانیکی نامیده می شود، توانایی پیش بینی رفتار ماده در مقادیر دلخواه از کسرحجمی الیاف و نرخ کرنش را داراست و بدین ترتیب نیاز به انجام آزمایش های مشخصه سازی را به نحو چشمگیری کاهش می دهد. در انتها نشان داده می شود که مدل ساختاری دینامیکی تعمیم یافته و مدل دینامیکی ساختاری-مایکرومکانیکی به ترتیب رفتار وابسته به نرخ کرنش پلیمرهای خالص و کامپوزیت ها را به خوبی پیش بینی می کنند.

لطفا برای مشاهده چکیده به متن کامل (pdf) مراجعه فرمایید.

به منظور سنجش دقت عملکرد موتور موشک ها و راکت ها آنها را در دستگاهی به نام تستر (تراست استند) آزمایش می کنند. در این مقاله به نحوه طراحی دینامیکی یک سازه تراست استند به منظور تست موتورهایی با حداکثر نیروی تراست 5 ton و تدوین اصول طراحی آن در مقابل ارتعاشات اتفاقی موتور سوخت جامد پرداخته شده است. ابتدا مفاهیمی از چگونگی اثرپذیری تسترها از ارتعاشات موتور شرح داده شده است. سپس با استفاده از اطلاعات تراست زمان سه نوع موتور سوخت جامد، تابع تراکم طیفی قدرت (PSD) موتورها توسط نرم افزارMATLAB ، محاسبه شده است. آنگاه چندین طرح تستر در Solid Works طراحی شده و توسط نرم افزار ANSYS پاسخ دینامیکی آنها محاسبه شده است. سعی شده است با تغییرات در سازه، پاسخ دینامیکی آنها بهبود داده شود. از میان انواع تسترهای طراحی شده، طرح های معدودی وجود دارند که قابلیت بهبود پاسخ دینامیکی بهتری دارند. افزایش هر چه بیشتر فرکانس های طبیعی تستر، سازه را در مقابل ارتعاشات موتور ایمن می کند. سازه خرپایی به دلیل قابلیت بهبود پاسخ دینامیکی بهتر، یکی از گزینه های مناسب برای تستر است. کم کردن جرم سازه، استفاده از انواع مقاطع لوله و کوتاه کردن طول عضوها از جمله راهکارهایی هستند که موجب افزایش فرکانس های طبیعی سازه می شود.